Adı gibi "Kara" bir geçmişi olan, tehlikeli bir adamdı o... Hayat dolu bir genç kız için asla uygun değildi. Çoğu zaman insanı sinir edecek kadar kaba, yontulamayacak kadar sert, can sıkacak kadar suratsız ve...
...ve görmezden gelinemeyecek kadar yakışıklı!
Sığındığı karanlığı aydınlatacak bir ışığa hiç ihtiyacı yoktu. Hele güzel ve dik başlı bir sarışına asla! Ama genç kızın neşesinden etkilenmemek zordu! Onun inatçı mavi gözlerinden... Alaycı kırmızı dudaklarından… Geri adım atmayı bilmeyen cesur yüreğinden de!
Ceza öpücüğü her ikisi için de büyük hataydı! İlişkileri bir anda karmaşık ve içinden çıkılmaz bir hal aldığında, kalbi kırılan genç kız büyük bir yemin etti!
"Sen dizlerinin üzerinde sürünerek gelsen de... Seninle asla evlenmem!"
Tertemiz bir yüreğin granitten bir kalp ile mücadelesinde, belki de ilk kez bir yeminin tutulmaması için dua edeceğiniz, tarafınızı zor seçeceğiniz bir FMArsal romanı daha...
Ah iyice FMA’a bağladım ,üç günde üç kitabı okudum ve sanırım devam da edeceğim. :D
Tuğçe’ye başlarda az uyuz olmadım değil ama ilerleyen sayfalarda kendini sevdirdi.
Karahan desen ayrı bir alem ya, bu FMA erkekleri neden hep böyle. Tabi seviyorum yanlış anlaşılmasın. :D
Tuğçe ve Kara’nın sürekli atışmalarına bayıldım,ikisi de çatlak.Hele Tuğçe daha da çatlak. :D
Kara’nın olayı diğerlerinden daha farklıydı,daha aksiyonlu ve maceralı.
Tuğçe ile ilk günden beri araları limoni,tabi bunda Tuğçe’nin payı büyük.Hanım kızımız aslında Kara’dan hoşlanıyor ama bunu kendisi bile bilmiyor bu yüzden sürekli Kara’ya takılıp duruyor.
Kara ‘nın Tuğçe ile evlenmek için yaptığı oyun,Tuğçe’nin Kara’nın kendisini sevdiğini anlamak için yaptığı oyun güzeldi.
Kitapta Osman ve Gülay’ı da görmekte güzeldi. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder