Tür: Romantik,DramiPsikolojik
Goodreads Puanı: 4.38
Sayfa Sayısı: 312
Baskı Yılı: 2015
Yazar: Özge Erkin
Yayınevi: Olimpos Yayınları
Aşkı hiç tatmamış bir adam ve aşkı silah olarak kullanan bir kadın...
İntikam kor bir ateşti; bilinmezliğe sürükleyen ve her daim biraz daha yakın. Hayal, intikam ateşiyle ve tunçtan bir demir gibi şekillendirmişti yüreğini. Umuda dair ne varsa küle dönüştürmüştü. Son avını seçtiğinde ruhundaki tüm hayalleri serbest bırakmıştı.
En büyük darbeyi aşkla vuracaktı. Ama unuttuğu bir gerçek çabuk hatırlattı her şeyi; kader koca bir labirentti. Sona ulaşmadan önce çıkmaz bir sürü sokağa sürüklerdi sizi...
Acaba bu koskoca labirentte kaybettiği masumiyetini ve yok olan insanlığını geri kazanabilecek miydi?
Deniz gözlü bir adamın ruhunda dindirebilecek miydi yorgun yüreğini?
Yazarı daha önce takip etmediğim için nasıl bir kitap beklediğimden emin değildim.Açıkcası pekte ilgimi çekmiyordu ama okuduğum bir yorumdan sonra ilgimi çekti ve okumaya başlayım artık dedim.Okumaya başladım ve saatler içerisinde bitti kitap.
Başlarda Hayal'e çok kızdım,hatta sevemedim.Yani sanki sana bir zararı dokundu,alt tarafı biraz resmi davrandı tamam seni görmezden geldi.Sonra da yok en büyük ve en son savaşım sen olacaksın da ayaklarıma kapanacaksın da falan da filan.İşte ilk sayfaları okurken dedim nasıl bir kızsın Hayal.İntikam almasına da anlam veremedim. *-*
Sonra yaşadıklarını okuyunca kızamadım ona ama yine de keşke Poyraz'a bulaşmasaymış dedim.Zaten o da kıyamadı,zarar veremedi Poyraza.Aşık oldu.
Aşkları bayağı bir hızlı olsa da güzeldi.Ben pek şiirimsi romantizimden anlamam,yani daha çok ormantikimdir. :D Bu yüzden bu tarz anlatım bana pek hitap etmese de aşklarının anlatımı iyiydi sadece biraz daha duygu yüklü olsa bence fena olmazdı.
Hayal'in yaşadıkları aklıma Umutsuz kitabını getirdi,onun biraz daha ağır haliydi tabi.Birde şu an gündemde olan bir olay olduğu için okurken haliyle fazlaca etkiledi beni. :/
250.sayfadan sonra da tutamadım kendimi,bazı yerlerde ağladım ama beni en çok etkileyen sanırım Devran'ın Hayal'ın beline kırmızı kurdeleyi takmaya çalışırken konuştukları oldu.
Poyraz ve Aslan ikilisinin atışmalarını sevdim ama sonlara doğru Aslan pek ortalıkta görünmedi.Aynı şekilde Hayal'in arkadaşı Demet'te. Sonlarda düğün hazırlığında ortaya çıktı ikisi de.Ve ikisinin sonu da güzeldi. :)
Poyraz'ın can-abisi Devran.Yarı mafya yarı şair bir adam.Kalbi Efsun ile aşklarını sevdim. :)
Keşke onların hikayesini de okusaymışız,çok merak ettim onları.Dedim ki yorumu yazarken bir yandan da wattpadde var mıdır acaba diye bir bakayım dedim ve onun hikayesini gördüm.En kısa zamanda okuyacağım. :3
Devran ve Hayal arasındaki ilişkinin çok çabuk ilerlediğini düşünüyorum ama sevdim.Devran'ın Poyraz'dan vazgeçip daha yeni tanıdığı birini bu kadar bağrına basması tuhaf geldi.Gerçi sonlarda Poyraz onu hak etti.Kızı anlamadan dinlemeden yargısız infaz etti.
Aziz Bey'i ve onun aşkını sevdim.Maalesef gerçek olamayacak kadar güzeldi.
Üvey babası olacak pislik mahlukatın sonu belki caniceydi ama sonuna kadar hak etti.Annesi de nefretlik. *-*
Yeri geldi nefret ettim, yeri geldi güldüm, yeri geldi ağladım. *-*
İlk kitaba göre kurgu gayet iyiydi.Devrik cümlelerin çokça kullanılması biraz gözüme batsa da yazarın tarzı sanırım diyerek fazla üzerinde durmadım.Yazımı da zamanla daha iyi olur diye düşünüyorum.
Ufak tefek imla ve yazım hataları olsa da çok göze batmadı.
Kitabın kapak tasarımını çok beğendim.Kapağın ön ve arka yüzüne dokunduğunuz zaman kelebekleri ve diğer şeyleri hissedebiliyorsunuz.İç tasarımı da güzeldi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder