Orjinal Adı: Finding Audrey
Yazar: Sophie Kinsella
Çevirmen: Seçil Ersek
Tür: Chick Lit,Young Adult
Goodreads Puanı: 3.81
Sayfa Sayısı: 325
Yayınevi: Artemis Yayınları
Çıkış Tarihi: 2015
Audrey evden çıkamıyor. Hatta, evin içinde güneş gözlüklerini bile çıkaramıyor. Şey... Göz göze gelmek ve bazı başka şeylerle ilgili “minik” sıkıntıları var da! Aslında... Ağabeyinin dev ışıklı, çok derinlikli arkadaşı Linus, o kapkara güneş gözlüğü camlarının ardından Audrey’nin hayatına sızmayı başarana kadar “vardı” diyelim. Zira Linus, aynen bir portakal dilimini andıran içten gülümsemesi, samimiyeti ve sırf Audrey ile iletişim kurabilmek için yazdığı komik notlarla genç kızı evden çıkarmayı başarıyor. Yani, Starbucks da bir başlangıçtır sonuçta! Tatlı Audrey, anlayışlı ve şefkatli Linus’un yanındayken en korktuğu şeyleri bile yapabileceğini hissediyor. Hem, kim bilir? Belki de o kara camların ardında güzel bir dünya vardır gerçekten de! Kıssadan hisse... Kendinizi yok olmuş hissettiğinizde bile gerçek aşk sizi bulabilir ve hayat, bir nedenle her mücadeleye değer bir şeye dönüşebilir. Zaten bu işler her zaman bir bakış açısı meselesidir. Audrey ile birlikte gülmeye, hayal kurmaya ve umut etmeye hazır olun…
Hani bazı yazarlar vardır.Alışveriş yazısı da yazsa ayılıp bayılarak okursunuz.İşte Sophie'de benim için o yazarlardan biri.
Kendisinin ilk YA kitabı.Tarzı olan chick liti, YA türüyle harmanlayıp ortaya her zamanki gibi eğlenceli bir kitap çıkarmış Sophie Kinsella.
Ha aklımda soru işaretleri olmadı mı? Oldu ama okurken zaten az çok cevap buluyorsunuz buna.
Yine de Sophie tamamen sorulara cevap yazsaydı daha mutlu olurdum. :D
Audrey'in aile üyeleri; anne Anne,baba Chris,erkek kardeş Frank,küçük kardeş Felix.Frank'ın arkadaşı Linus.Kısacası bütün karakterleri çok sevdim.
Portakal dilimli gülüşlü Linus ile Ravent Audrey'in sahneleri çok ama çok şirindi.
Sophie'nin kitapları chick lit türünde olduğu için aşkı çok derin bir şekilde hissedemezsiniz.Daha çok komediye dayalı kitapları ama yine de erkek karakterleri bir harika.Bir chick litten beklendiği türde aşklarını kendilerince gösteriyorlar.Linus'un Audrey'in rahatsızlığından dolayı onun ile mektuplaşmasının başka bir açıklaması olabilir mi? Ya da Audrey'in yavaş yavaş değişmesini sağlamasının? Bana göre bunlar çok göze çarpmayan ama aşkını gösteren sinyaller. :3
Zaten aşk itirafları da ayrı bir olaydı ama süperdi.
İlk itiraf Linus'tan geldi,çok sonrada Audrey'den.Linus,Audrey'in en sevdiği dondurma olan hindistancevizli dondurma ile ona sürpriz yapıyor.Audrey "Bunu çok seviyorum." deyince Linus'ta "Bende.Seni." diyor ve ben "♥♥♥♥♥♥" modunda kalıyorum.Sonraları Audrey'in itirafı da bu şekilde oluyor.Ama ben şipşak aşıkları yerim ki nidaları eşliğinde kitabı okumaya devam ettim.
Anne ve Frank sahnelerinde kendi kardeşimi ve annemi gördüm resmen. :D
Küçük kardeşim de Metin2 denen oyunun bağımlısıydı.Aynı Frank gibi bilgisayarın başına bir oturdu mu saatlerce kalkmıyordu,tıpkı Frank gibi-gerçi onun gibi uluslararası takılmasa da - şehirlerarası takılıyordu raidcall sohbet programında. Bu yüzden kitabı okurken bu sorunun bizden başka birilerinde de(her ne kadar kurgu olsada ) olduğunu görmek tuhaf oldu. :D
Aynı zamanda Anne'nin verdiği bazı tepkilerde yine annemi gördüm.Tesadüfün bu kadarı.Kitabı sevmem için bir neden daha. :D
Dr. Sarah'ın Audrey'in kamerayla çevresindekileri çekmesini istemesiyle Audrey'in kamera ile çektiği
sahneleri de okuyoruz kitapta.Tabi ki her sahne birbirinden komedi. :D
Audrey'in arkadaşı Natalie'nin söylediklerinden sonra onu affetmesini saçma buldum,bence gereksiz bir ayrıntıydı olmasa da olurdu.Lakin Izzy miydi neydi onunla buluşması yerinde oldu.O kızın ailesi de bir tuhaftı,sanki kurban Audrey değilde Izzy imiş gibi davranmaları iyice sinir etti beni. *-*
Audrey'in orada daha çok şey söylemesini isterdim gerçi.
Bu sahnede Frank'ın Audrey'e destek çıkması hoşuma gitti.Umursamaz gibi davransada kardeşini seviyor demek ki.
Sophie'nin ilk YA kitabı.İlk kitaba göre bence gayet iyiydi.Yukarıda bahsettiğim gibi young adultü chick lit ile birleştirmesi bu türe farklı bir açısı sunmuş bence.Genelde okuduğum YA türündeki kitaplarda karakterlerden biri kötü bir şey yaşıyordu ve drama yakın tarzda oluyordu.Audrey'in başına da bir şey geliyor ama Sophie bunu komediye çevirmiş.
Yayınevi orjinal kapak kullanmış.İyi ki de orjinal kapak kullanmış,çok beğendim bu kapağı.
Fakat kitabın boyutunu keşke normal boy yapsalarmış.Diğer Sophie kitaplarının yanında abes duruyor.322 sayfa değil de 250 küsür sayfa olsaymış ama diğerleri gibi normal boy olsaymış daha çok sevinirdim.
Yine de kitabı çok bekletmeden çıkardılar.Haziranda yurtdışında çıktı,bizde de ağustosta.
Artemis keşke Sophie'nin kendi adıyla yazdığı altı kitabı da çıkarsa,süper olurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder